در ابتدا می خواهم توضیح مختصری از فرایند فیزیولوژی انزال در مردان جهت آگاهی خوانندگان محترم داشته باشم. انزال یک پدیده ای است که در آن سیستم عصبی مرکزی و محیطی دخیل می باشند. نقاط مختلفی از مغز در یک رابطة نزدیک با یکدیگر هماهنگ عمل می کنند تا یک انزال طبیعی در مرد اتفاق بیفتد. هر عاملی که سبب ایجاد اختلال یا آسیب در سیستم عصبی مرکزی یا محیطی گردد، می تواند منجر به ایجاد اختلال در فرایند انزال شود. مثلاً در بیمارانیکه به مدت طولانی دچار دیابت یا همان مرض قند هستند، اعصاب محیطی بدن ممکن است دچار آسیب شوند، و در تعدادی از این مردان ما پدیدة انزال پس گرد را خواهیم داشت، که در آن، هنگام انزال مایع منی داخل مثانه ریخته و بعداً با ادرار دفع می شود. در کنترل انزال یک عده واسطه‌های عصبی عمل می کنند، که مهمترین آنها سروتونین می باشد. سروتونین اثر مهاری بر روی انزال دارد. موقعی که آستانة تحریک در مغز به میزان لازم می رسد، انزال اتفاق می افتد. اگر ما میزان سروتونین را در مغز بالا ببریم، انزال به تأخیر خواهد افتاد. از این مکانیسم برای درمان انزال زودرس استفاده می شود، که در سطور بعدی به آن اشاره خواهد شد.

 اگر با مشکل انزال زودرس برخورد صحیح نشود می تواند منجر به عواقب ناخواستة جدی گردد. مردانیکه دچار انزال زودرس هستند، رضایت آنها از روابط زناشوئی اندک است، اعتماد به نفس جنسی آنها کاهش می یابد، و سعی می کنند از برقرار کردن رابطة زناشوئی فرار کنند. گاهاً آن منجر به افسردگی و مشکلات فی ما بین با همسر می گردد. همسران مردانیکه انزال زودرس دارند، بیشتر مبتلا به عدم رضایت جنسی و عدم ارضاء و استرس فردی می شوند.

 اصولاً برخورد مناسب با هر بیماری ازجمله انزال زودرس، متشکل از تشخیص صحیح، و درمان مؤثر و بی خطر است. در مواردیکه شیوع یک بیماری در جامعه زیاد است، افزایش دادن آگاهی مردم اهمیت بسیار زیادی دارد. هر بیماری دارای تعریف علمی مخصوص به خود است که متخصص مربوطه آنرا می داند. ممکن است افراد مختلف تعریف خاصی در ذهنشان باشد و یا اینکه انتظارت متفاوتی از خود داشته باشند، ولی این دلیل وجود بیماری نیست و متأسفانه تعدادی از کمپانیهای سود جو از همین مورد سوء استفاده کرده و از جیب بیماران خود ساخته، سود چند صد میلیون دلاری در سال دارند. برای آگاهی خوانندگان محترم، ابتدا از تعریف علمی بیماری شروع می کنیم. انزال زودرس به انزال زودتر از دو دقیقه پس از دخول که در بیش از 90 درصد روابط زناشوئی اتفاق بیفتد اطلاق می شود و آن در صورتی است که فرد نزدیکی مرتب و منظم داشته باشد، این بدین معنی است که اگر تواتر روابط زنانشوئی کم، مثلاً در ماه یکبار و یا حتی کمتر از آن باشد، نمی توان در مورد اینکه فرد دارای انزال زودرس است یا نه، قضاوت دقیق کرد. تعریفی که اینجا از انزال زودرس بعمل آمد، اهمیت خیلی زیاد دارد و پزشک بایستی نسبت به بررسی و درمان مردانی اقدام نماید که در تعریف علمی می گنجند.

 خود انزال زودرس 2 نوع است. یکی نوع اولیه است که فرد از بدو زندگی زناشوئی دارای انزال زودرس می باشد، و دیگری ثانویه است، بدین معنی که بیمار پس از یک دوره روابط زناشوئی طبیعی، دچار انزال زودرس می شود. پس از اینکه مشخص شد که یک مردی طبق تعریف علمی دارای انزال زودرس می باشد، نبایستی بلافاصله دست به قلم شد و به بیمار دارو تجویز کرد. پدیدة انزال زودرس نیاز به یررسی دقیق توسط پزشک متخصص در زمینة اختلالات جنسی دارد که در ابتدا با اخذ یک شرح حال دقیق و صحبت با بیمار شروع می شود. گاهاً هنگامیکه با بیمار صحبت می شود، متوجه می شویم که یک عده مشکلات دیگر هستند که بصورت انزال زودرس تظاهر نموده‌اند ودر حقیقت فرد دارای انزال زودرس نمی باشد. مثلاً مشکلات عاطفی ما بین زن و شوهر گاهاً بصورت انزال زودرس خود نمائی می کنند، یا اینکه مرد دارای اختلال در نعوظ به شکل عدم توانائی در تداوم آن می باشد، و برای اینکه این عدم توانائی در ابقاء نعوظ مشکل ساز نشود و یا آشکار نگردد، فرد وقوع انزال را عمداً تسهیل می کند. در این موارد باید به ریشة مشکل پرداخت و آنرا برطرف کرد. علاوه از موضوعات فوق الذکر، یک عده بیماریها هستند که می توانند سبب انزال زودرس شوند، و درحقیقت در صورت امکان باید عامل اولیه درمان شود که بدنبال آن، عارضة ثانویة بیماری که همان انزال زودرس است نیز درمان خواهد شد.

 جهت اطالاع خوانندگان محترم، مهمترین بیماریهائیکه سبب انزال زودرس ثانویه می شوند، مختصراً توضیح داده می شود. سردستة این بیماریها، عفونت یا التهاب پروستات می باشد که در اصطلاح به آن پروستاتیت می گویند. این با بزرگ شدن پروستات که در سنین بعد از 50 سالگی کم‌کم شروع می شود، متفاوت است. مردانیکه مبتلا به عفونت یا التهاب پروستات هستند، ممکن است دچار انزال زودرس شدید گردند. اینگونه افراد هر قدر هم تحت درمانهای مرسوم انزال زودرس قرار گیرند، تا زمانیکه پروستاتیت آنها درمان نشود، بهبود پیدا نخواهند کرد. علت دیگر موارد روحی روانی هستند، مثلاً گاهاً مردانیکه دچار اضطراب می باشند، ثانویه به آن دچار انزال زودرس نیز می شوند، و با درمان اضطراب، انزال زودرس آنها نیز درمان می شود. گاهاً انزال زودرس منشاء بیماری هورمونی دارد، مثلاً افرادیکه از پرکاری تیروئید رنج می برند، ممکن است دچار انزال زودرس شوند. همانطور که در بالا نیز ذکر شد، یکی از علل نسبتاً شایع انزال زودرس، تعداد روابط زناشوئی اندک است، که آن از علل نسبتاً مهم است و بایستی به آن توجه کرد.

 و اما می رسیم به راههای درمان انزال زودرس. قبل از شروع به توضیح اجمالی درمان انزال زودرس، به دو نکتة مهم باید توجه کرد، و گرنه هم درمان بی اثر خواهد بود و هم اینکه فرد مراجعه کننده علاوه از اینکه متحمل هزینه می شود، در معرض عوارض داروهای مختلف که گاهاً نیز خطرناک هستند، قرار خواهد گرفت. اولین نکته همان تشخیص دقیق انزال زودرس است، که باید در تعریف علمی آن بگنجد. ممکن است افراد مختلف انتظارات متفاوت از خود و یا باورهای نادرست داشته باشند، که بایستی با این افراد صحبت کرد وتوضیح داد که بیماری خاصی ندارند، و بی مورد دنبال درمانهای مختلف نباشند. نکتة بعدی بررسی بیمار مبتلا به انزال زودرس از نظر وجود احتمالی سایر بیماریها می باشد که منجر به انزال زودرس شده اند، چون اگر مثلاً مردی دارای التهاب پروستات باشد، وی از درمانهای مرسوم برای انزال زودرس سودی نخواهد برد، و تجویز دارو به اینگونه مردان توصیه نمی شود.

 قبل از پرداختن به راههای درمانی انزال زودرس لازم است  چند نکتة کلی به عرض خوانندگان محترم برسد: 1- هیچ داروئی وجود ندارد که صد در صد انزال زودرس را درمان نماید 2- برای درمان انزال زودرس هیچ نوع دستگاهی که مورد تأئید مراجع معتبر علمی باشد وجود ندارد. 3- کلاً هدف یک پزشک همیشه درمان یک بیماری است، نه تسکین موقتی آن. مثلاً بیماری با سردرد مزمن مراجعه می کند، خدای نکرده ممکن است علت آن تومور مغزی باشد، و تجویز صرف مسکن به این افراد، نادیده گرفتن بیماری اصلی خواهد بود، این موضوع را از این نظر ذکر می کنم که در حال حاضر تبلیغات گسترده‌ای در مورد بعضی کرمها و اسپری‌ها می شود، که ترکیب اکثر آنها مادة بیحس کننده‌ای بنام گزیلوکائین و یا لیدوکائین است. این کرمها و اسپری‌ها نه تنها اثر در مانی ندارند، بلکه برای آنها 4 عارضه نیز مترتب است. اول اینکه رفته‌رفته برای بیمار عادت می آورند که بایستی بطور دائم از آن استفاده نماید، دوم میزان رضایتمندی جنسی هم در فرد مورد نظر و هم بویژه در همسر وی کاهش می یابد. سوم اینکه رفته رفته اثرات درمانی آنها کاهش یافته و بیمار باید مقادیر استفاده شده را زیاد کند که خطرناک است، چون مواد بیحس کننده از راه پوست و مخاط به راحتی جذب خون می شوند و مصرف مقادیر بیش از حد آنها خطر مسمومیت داروئی هم در شوهر و هم در همسر را به همراه دارد، و نکتة آخر اینکه استفاده از کرمها و اسپری‌ها که گاهاً نیز توسط مراکز غیر مجاز تولید می شوند، احتمال عفونتهای دستگاه تناسلی بویژه در خانمها را زیاد می کند.

 در کل از نظر علمی سه نوع درمان شناخته شده برای انزال زودرس وجود دارد: روان درمانی – رفتار درمانی – و دارو درمانی. در حال حاضر در شروع، درمان استاندارد  دارو درمانی است. دارو درمانی اگر بصورت صحیح انجام شود، در 80-70 درصد بیماران مؤثر بوده و برای همیشه درمان خواهند شد. در مواردیکه دارو درمانی مؤثر واقع نشده است، بیمار بایستی توسط متخصص مربوطه روان درمانی و یا رفتار درمانی شود. در علوم پزشکی برای بسیاری از بیماریها که لازم است دارو درمانی انجام شود، یک یا چند داروی انتخابی وجود دارد، ولی آن در مورد انزال زودرس صدق نمی کند. اولاً انزال زودرس درمان داروئی انتخابی ندارد، دوم اینکه برای درمان انزال زودرس داروهای متخلف از خانواده‌های داروئی متفاوت وجود دارند. نکتة حائز اهمیت که لازم است ذکر شود این است که وقتی یک درمان منفرد در بیماری مؤثر واقع شد، ممکن است بیمار دیگری از آن سود نبرد. این بدین معنی است که پزشک پس از اخذ شرح حال و بررسیهای لازم، تصمیم می گیرد که بهترین دارو برای بیمار کدام است. گاهاً مشاهده می شود که بیمار مبتلا به انزال زودرس که از تجویز داروئی سود برده است، همان را به دوستان و آشنایان نیز توصیه می کند، که این امر می تواند خطرناک باشد. در حال حاضر بیشترین داروهائیکه برای درمان داروئی انزال زودرس تجویز می شوند، از خانوادة داروهای هستند که میزان سروتونین در مغز را بالا می برند. مورد استفادة اصلی این داروها در درمان افسردگی است که با مقادیر و رژیم درمانی متفاوت در بیمارن مبتلا به انزال زودرس تجویز می شوند. ضمن اینکه انواع و اقسام مختلف از این داروها در بازار وجود دارند، هر بیماری بسته به شرایط بالینی، از یک نوع بخصوص از آنها سود خواهد برد و اگر به نحو صیحح تجویز و استفاده نشوند، می توانند منجر به عوارض ناخواستة زیان بار گردند. موضوع مهم آخر در مورد درمان انزال زودس روش تجویز و استفادة دارو است، که در رابطه با آن 3 نکته را بایستی متذکر شد: 1- درمان داروئی انزال زودرس بصورت روزانه است، یعنی لازم است بیمار داروی تجویز شده را هر روز تا موقعیکه پزشک معالج صلاح می داند مصرف نماید، به عبارتی دیگر، مصرف یک داروی بخصوص چند ساعت قبل از رابطة زناشوئی، جایگاهی در درمان انزال زودرس ندارد.2- درمان داروئی انزال زودرس دراز مدت است و برای ظهور اثرات درمانی داروی تجویز شده معمولاً حداقل دو هفته باید منتظر شد.3- داروی تجویز شده به هیچ وجه نبایستی به یکباره قطع شود، نحوة قطع دارو و زمان آنرا پزشک معالج مشخص خواهد کرد. در پایان امیدوارم که نکات مطروحه راهنمائی برای خوانندگان گرامی در جهت جلوگیری از بدام افتادن در تبلیغات سوء شبکه های ماهواره ای و اینترنتی باشند.